25 กรกฎาคม 2550

ทางของฉัน ฝันของเธอ


ข อ บ คุ น น ะ.......อ ย า ก ข อ บ คุ น เ ท อ ม า ก จิ ง ๆ

ที่ ยั ง คิ ด ถึ ง ฉั น บ้ า ง แ ม้ จ ะ เ ป็ น แ ค่ บ า ง เ ว ล า

เ พ ร า ะ อ ย่ า ง น้ อ ย ฉั น ก็ ยั ง ไ ด้ รู้ ว่ า เ ท อ ยั ง ไ ม่ ลื ม กั น

แ ค่ รู้ ว่ า เ ท อ ยั ง ไ ม่ ลื ม ฉั น ฉั น ก็ ดี ใ จ แ ล้ ว น ะ

ดี ใ จ ม า ก ๆ ด้ ว ย สิ .................


--------------------------------------------------------------------------------

ถ้ า วั น ใ ด ที่ เ ท อ มี ปั น ห า ฉั น พ ร้ อ ม น ะ

พ ร้ อ ม ที่ จ ะ เ ป็ น ที่ ป รึ ก ษ า ใ ห้ เ ท อ เ ส ม อ

เ พี ย ง แ ค่ เ ท อ พู ด ม า ว่ า เ ท อ เ ห นื่ อ ย เ ท อ ท้ อ แ ท้

ฉั น ก็ จ ะ รี บ ไ ป ห า เ ท อ เ ล ย ล่ ะ

ไ ห ล่ ข อ ง ฉั น พ ร้ อ ม ใ ห้ เ ท อ ซ บ เ ส ม อ..............


--------------------------------------------------------------------------------

วั น นี้ ก็ เ ป็ น อี ก วั น นึ ง ที่ ฉั น ยั ง รั ก เ ท อ เ ห มื อ น เ ดิ ม

ก็ ไ ม่ รู้ น ะ ว่ า ฉั น จ ะ ลื ม เ ท อ ไ ด้ เ มื่ อ ไ ห ร่

แ ต่ คิ ด ไ ป คิ ด ม า ถ้ า ฉั น ลื ม เ ท อ ไ ป ใ น 1 วั น

ฉั น ค ง ว่ า ง ขึ้ น เ ย อ ะ เ ล ย เ พ ร า ะ ไ ม่ ต้ อ ง เ อ า เ ว ล า

ไ ป คิ ด ถึ ง เทอ...............


--------------------------------------------------------------------------------

ข อ โ ท ด ที่ ยั ง รั ก เ ท อ อ ยู่ แ บ บ นี้

เ ท อ ค ง รู้ สึ ก ไ ม่ ดี สิ ใ ช่ ไ ห ม

เ ลิ ก รั ก ก็ ไ ม่ ไ ด้ เ พ ร า ะ มั น รั ก เ ท อ ม า ก เ กิ น ไ ป

แ ล ะ จ ะ ไ ม่ ข อ รั ก คั ย ถ้ า ค น นั้ น ไ ม่ ใ ช่ เ ท อ

24 กรกฎาคม 2550

@-*นัยวันที่ไม่มีใคร*-@


แด่เธออันเป็นที่รักยิ่ง...........และจะรักอย่างนี้ตลอดไป.....ไม่เปลี่ยนแปลง

วันที่ไม่มีเธอ . . .

มันคงเป็นการทำใจที่ยากมากๆ . . .
เมื่อวันนี้ . . .ฉันจะต้องสูญเสียเธอไป
และไม่รู้ว่า . . .อีกนานแค่ไหน
. . . ที่ฉันจะมีวัน ที่จะได้เธอกลับคืนมา


หรือ . . .
จะไม่มีวันนั้น . . .ที่ฉันรอคอยอยู่ก็ตาม
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่า . . .
มันไม่ได้สูญเสียไปพร้อมกับเธอเลย . . .ก็คือ “ความทรงจำ”


ความทรงจำเกี่ยวกับเธอ ยังคงจะติดอยู่กับฉันเสมอ
. . .รอยยิ้ม . . .
. . .เสียงหัวเราะ . . .
. . .คำพูดทุกคำ . . .
. . .และทุกๆ อย่างที่เป็นเธอ . . .


มันจะยังอยู่ . . .ในความทรงจำของฉันต่อไป
แม้ในบางครั้งมันอาจจะเลือนลางไปบ้าง
แต่ . . .ฉันอยากให้เธอจงรู้เอาไว้ว่า
. . .มันจะไม่เคยหายไปไหน

มันพร้อมที่จะผุดออกมา เมื่อมีอะไรมาสะกิด
และทำให้ฉันยิ้มได้เสมอ
ฉันไม่รู้ว่า . . .วันนี้เธออยู่ไหน
แต่โปรดจงรู้ไว้ว่า . . .ฉันจะยืนอยู่ที่เดิม ณ ที่นี้เสมอไป


หากวันใดที่เธอรู้สึกอ่อนล้า . . .โปรดจงหันกลับมา
และเดินกลับมา ณ ที่เดิมที่นี้
ที่ . . .ที่พร้อมจะปลอบโยนเธอ . . .ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
ที่ . . .ที่จะทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย และอบอุ่นเสมอ
ขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่าง ขอบคุณที่ทำให้นิยายเรื่องนี้สมบูรณ์ ขอบคุณครับ